Zuideuropees hondje adopteren, waarom wel?

Deze week in het nieuws: een buitenlandse adoptiehond, is dat wel zo verstandig?

Het nieuwsbericht van NOS was vaag, incompleet en bevatte geen conclusie. Ben zo benieuwd wat voor chocola ze hiermee verwachtten te maken.. Of is het juist een objectieve weergave geweest? Nou, nee.

De ingrediënten voor een geslaagde adoptie

1. kennis van de achtergronden: bonafide stichting, check. geen broodfok (dus in het buitenland, maar ook hier: mensen die geld willen maken door op onacceptabele manier met dieren om te gaan en dus fokken en verkopen alsof ze zwerfhondjes of semi-rashondjes hebben gevonden), check!

2. kennis van de "markt" er zijn bijna 80 stichtingen in Nederland die zich met het invoeren van zwerfhondjes en/of asielhondjes bezighouden. Waar je op moet letten heb ik in een eerder blog beschreven.

3. kennis van de "vraag". In Nederland is er inmiddels gemiddeld per huishouden ook een hond. Hij hoort er echt helemaal bij. De vraag is zo groot dat fokkers van op liefdevolle wijze gefokte rashonden dit nooit zouden kunnen bolwerken en dat de gemiddelde Nederlander dit ook nooit zal kunnen betalen.

4. kennis van het "aanbod" bij de Nederlandse asiels. Honden gaan helaas heel erg vaak binnen 2 jaar terug of worden bij geluk alsnog direct bij een eigenaar geplaatst die goed weet wat de hond nodig heeft om zich weer senang te voelen. Als een hond binnen 2 jaar terug komt in het asiel is er vaak sprake van in ernst variërende gedragsproblemen. De gemiddelde hondenliefhebber wil echter een zachtaardige en goed gesocialiseerde hond. De asiels vullen hun aanbod daarom aan met de aanhankelijkere karakters uit Zuideuropa. (Laat niet onverlet dat de hond met zeer ernstige gedragsproblemen vaak veroordeeld blijft tot het asiel of erger).

5. neem de tijd en onderzoek wat je de hond kunt en wilt bieden en wat je van de hond verwacht, neem contact op met minimaal 5 stichtingen en ga een eerlijke match aan.

6. realiseer je dat een geadopteerde hond uit zuideuropa een geschiedenis heeft wellicht in een veel rustigere of juist veel onrustigere omgeving. Neem een bench en adaptil* en geef je hond 2 weken een behandeling alsof hij of zij net 8 weken oud is, veel moet slapen en rustig en met mate moet wennen aan alles wat zich hier in huis, op straat of in het bos afspeelt. Is de hond extreem angstig? Dan sterkere medicatie via de dierenarts en nog kleinere stapjes zetten. Neem je hond in bescherming en zorg voor veiligheid, rust en positieve associaties.

7. denk je dat je het niet trekt? Tegen reiskostenvergoeding en 25 euro voor het puppyhandboek van Hondenbewustzijn kom ik bij je langs en leg ik je persoonlijk in ongeveer 1,5 uur tijd uit hoe je de geadopteerde liefde van je leven ook zijn plekje voor het leven kunt geven.

8. Liefde voor het dier en aandacht voor zijn taal zijn ten slotte de zaken die voorop moeten blijven staan, net als bij de stichtingen en asiels in Nederland die met liefde dit werk verrichten en er dagelijks zonder daar voor betaald te worden uren aandacht in steken.
________________________________________________________________

Wil je echt bouwen aan een gezonde band met je hond, vraag dan een hondengedragsspecialist om je te coachen bij hoe je de hond weer in optimale balans krijgt met zichzelf en de omgeving. Wij bieden individuele puppycoaching en hondengedragstherapie tegen redelijke tarieven. Meer informatie? bel of mail.

Het werkgebied van Hondenbewustzijn is Noordholland. Wij verzorgen ook hondenopvang in huiselijke kring op kleine schaal.
Wil je contact met mij opnemen voor een consult, of ben je nieuwsgierig naar onze diensten bij Hondenbewustzijn? Ga naar de site, mail lucia@kwispelsvakantie.nl. of bel 06 - 51760749.

"Een B'tje Jammer" : Piepspeeltjes kunnen nooit worden ingezet als "vermaak".

Als ik praktijklessen puppycoaching geef, ben ik met klant en pup in een hondenlosloopgebied. U leest het goed losloopgebied. Het verbaast mij daarom zeer dat daar ook vaak honden los lopen die een (potentieel) gevaar vormen voor andere honden en/of andere pups. We hebben het (in dit geval) dan over symptomen van overmatige prooi-, drijf- of achtervolgingsdrift. Ik noem het bewust symptomen omdat ik in de situaties dat ik daar met de pup in beland mijn aandacht niet kan richten op het uitgebreide interview met de eigenaar dat noodzakelijk is om de oorzaken te achterhalen, laat staan dat er een gedegen advies op dat moment geformuleerd kan worden. Ik heb kortweg 3 woorden voor de eigenaar in dat geval "Beetje Jammer He?". En dat is dan met ogen als schoteltjes ontvangen.

Het jammere zit m in 4 ongelukkigheden die samen een gevaarlijke combinatie vormen:

a. eigenaar roept of grijpt zijn of haar hond hardhandig tot de orde (dat is geen leermoment maar gek genoeg een "beloning" met als gevolg onterecht "respect" voor de eigenaar, tussen aanhalingstekens omdat de hond een onderdanige houding aanneemt uit angst en niet uit respect)

b. de pup heeft een zekere mate van doodsangst ondergaan (hard en duidelijk gepiept of gejankt) en onder onze rokken is gaan zitten. Er zijn nu 2 partijen onnodig bang gemaakt

c. de hond heeft kennelijk geen goede kansen gehad de hondentaal goed te gaan beheersen in zijn eerste 16 weken en negeert de kalmerende signalen van de pup totaal. Zonder hulp van een gedragstherapeut gaat de hond zijn gedrag niet verbeteren, sterker nog, door de overdosis aandacht van de baas (maar dan in negatieve zin) gaat er ook nog een sterke belonende werking van uit. De kans op herhaling is 100%.

d. de eigenaar van de prooifixerende hond (driftig rondjes draaiend gepaard met agressie-uitingen om mijn benen, waar de pup zich bevindt ) richt zich na het bij zich trekken van de hond die niet stopt direct op zijn eigen sociale netwerk en heeft geen aandacht voor wat er zich werkelijk voor drama afspeelde

Prooifixatie is onderdeel van de jachtdrift en zit in de genen van elk soort hond. Typische jachthonden kunnen dit verder uitontwikkelen met goede begeleiding, maar ook zij zullen in hun eerste levensfase onderscheid moeten leren maken tussen pups en prooien. De eerste 16 levensweken is elke hond goed trainbaar op socialisatie mits de eigenaar daarin investeert. Krijg je dus een hond na deze eerste 16 weken informeer dan altijd goed waar de hond aan gewend is en waaraan nog niet. Zo kun je hem samen met een therapeut beter begeleiden naar volwassenheid.

Een prooi in doodsangst piept of schreeuwt. Maar piepen of janken hoort ook bij kalmerende en remmende signalen in de hondentaal. Het is dus heel verwarrend voor de hond om met piepspeelgoed te spelen, erop te kauwen of om het stuk te maken. In feite wordt zijn moordlust, voor zover daar sprake van is, aangewakkerd.
Wij mensen doen natuurlijk heel hard ons best zo min mogelijk moordlustige honden te fokken, maar afhankelijk van zijn levenservaringen, succeservaringen en begeleiding kan elke hond dit gaan ontwikkelen, met hele nare gebeurtenissen tot gevolg.

Het is een gegeven dat ook na de zogenaamde socialisatiefase (de eerste 5 - 16 weken) de leerervaringen van de hond niet ophouden. Daarom is het ook belangrijk dat de fokker (tussen 5 en 8 weken) al begint met socialiseren van de hondjes op een goede manier. Maar dat u als hondeneigenaar niet stopt met socialiseren na de socialisatiefase. Een piepspeeltje kan dus nooit worden ingezet als "vermaak".

Wil je echt bouwen aan een gezonde band met je hond, vraag dan een hondengedragsspecialist om je te coachen bij hoe je de hond weer in optimale balans krijgt met zichzelf en de omgeving. Wij bieden individuele puppycoaching en hondengedragstherapie tegen redelijke tarieven. Meer informatie? bel of mail.

Het werkgebied van Hondenbewustzijn is Noordholland.
Wil je contact met mij opnemen voor een consult, of ben je nieuwsgierig naar onze diensten bij Hondenbewustzijn? Ga naar de site, mail lucia@kwispelsvakantie.nl. of bel 06 - 51760749.